Rehabilitacja ortopedyczna

Rehabilitacja ortopedyczna  jest skierowana dla pacjentów, którzy doznali przeciążenia, urazu bądź są przed lub po operacji  narządu ruchu.

Wskazaniami do prowadzenia rehabilitacji ortopedycznej są urazy oraz przebyte zabiegi kończyn górnych i dolnych oraz kręgosłupa, także urazy sportowe. Do najczęstszych stanów kwalifikujących się do rehabilitacji należą:

• rekonstrukcje więzadeł ACL, PCL, po zabiegach np.: osteotomii, artroskopii,
• złamania kości, urazy aparatu stawowego,
• stany po operacjach naprawczych narządu ruchu, przede wszystkim implantacji endoprotez stawowych,
• następstwa chorób nowotworowych narządu ruchu,
• urazy stawu biodrowego, kolanowego, urazy stawu barkowego lub skokowego, „łokieć tenisisty”, „łokieć golfisty”
• wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu powstałe w życiu płodowym lub po urodzeniu,
• wady w rozwoju i starzenie się człowieka,
• zapalenia i następstwa zapaleń swoistych, nieswoistych narządu ruchu,
• zniekształcenia i dysfunkcje narządu ruchu po porażeniach wiotkich i spastycznych,
• następstwa zaburzeń hormonalnych, odżywczych i chorób układowych w obrębie narządu ruchu,
• następstwa urazów narządu ruchu, następstwa choroby zwyrodnieniowej narządu ruchu, bóle i przeciążenia kręgosłupa.

W rehabilitacji ortopedycznej zawsze dążymy do osiągnięcia przez pacjentów pełnej sprawności ruchowej. Rehabilitacja ortopedyczna składa się z kilku etapów:

• Przygotowanie do zabiegu operacyjnego– wzmocnienie osłabionych mięśni, przywrócenie zakresu ruchu, poprawa ogólnej sprawności i nauka ćwiczeń pooperacyjnych pozwala na dużo sprawniejsze przejście okresu pooperacyjnego
• Rehabilitacja po operacji – powinna się rozpocząć możliwie jak najszybciej celem uniknięcia powikłań, jakie niesie za sobą zbyt długie unieruchomienie. Należy również mieć na uwadze, że, zbyt szybkie forsowne uruchomienie pacjenta może nieść za sobą również wiele powikłań. Dlatego też o decyzji, kiedy, jak i na ile można obciążyć po danym zabiegu staw, mięsień, więzadło decyduje zawsze lekarz operujący. Natomiast to, jakich środków użyć, jak zaplanować etapy powrotu do pełnej funkcji spoczywa na barkach wykwalifikowanego fizjoterapeuty.
• Rehabilitacja zachowawcza– stosowana jest w sytuacjach przeciążenia, urazów mięśniowo- więzadłowych, które po diagnostyce lekarskiej nie wymagają leczenia operacyjnego. Celem takiej rehabilitacji jest w pierwszej kolejności zniesienie dolegliwości bólowych, a następnie przywrócenie sprawności, wzmocnienie mięśni. W późniejszym etapie rehabilitacja skupiona jest na prewencji urazom w przyszłości poprzez specjalistyczne ćwiczenie funkcjonalne i propriocepcji.

Na pierwszą wizytę u fizjoterapeuty warto zabrać dokumentację medyczną (wyniki badań, wypisy szpitalne, opisy badań rtg, usg, itp.) o przebytym zabiegu, urazie, po to aby w czasie rehabilitacji jak najlepiej dostosować odpowiedni program terapeutyczny.